şehrin tırnaklarını boyayan ala yağmur
ötekinin yüzünü yarılıyor ve yaralandı pencerenin çapağı
yüzdeki, gözdeki, titiz sesteki yeşil
bir de yangın sıkıyor boynunu göğün
yolun tıkırtısında açık artık aşkın kapağı
soyun! yaralarımızı bu defa kapılar
soyun! tüm pasını düşünce ben
kırık aklı, uykudan aktığını rüyasına dahi belli etmedi
soyun! yolun mezarındaki taştan kedi.
oyuk koyu veda yere dökük damarı bileklerin
şehrin tırnaklarını yiyen delilik.
zozanamelis,23.01.2009,sabah,tren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder