UYANIR UYANMAZ UYKU HALİNDE YAZILAN TABLOLAR
Ody Saban 1991
Birinci tablo:
Uçak, tren otobüs araba vapur at tan da daha uzun bir zaman
Içindeki tüylü kapılarla birlikte sevdiğim gizli gözler, göz kapakları ile açıklar
Okadar ki, düşündükçe, sürmeliler bir daha da süslenmişler ben uyur iken.
Pencerelerinden sıyrılmιşlar resmimden duvarlar camları ile birlikte ben otururken gökyüzünde, gerideki evin tavanı uzakta kalmιş
Ve halen şimdiki ev, öbür uzakta kalmιş evi tüm halen yiyememiş.
Bu yüzden gelinlik bel kayışları, çevre oldular masalarda
mahallilerin gözünün önünde şişmekte olacak göbeklerden alιndιlar.
Anamın elleri okşayarak değerler renkli çiçekli örtülere
Altın yaylalar, çizgi çizgi dallılar, şimdi hortlak olmuşlar
Yanyana çay bardakları boyunca, burun buruna, gök taşları mırıldanırlar, ayaklarιm dolanιrken halılara.
Bir kol’da masa, öbür el’de lâle kahkahalarımla
Gösteride düğümleri aça aça geçiyor sümüklü böcek
Haydarpaşa istasyonundaki durakta ihtimalen çok daha büyük incecik ipek böcekli örgülü bir denizin önünde, balık ağındanda hafif, öyle, yüreğim doğmuş yükselmeye bu uyanιşla.
Bir parmakta zıkkım, kavanozun dibinde incir,
Halk’a, halka halka kesilmiş hak’la beraber göz deliğim, öyle tualde.
Yazmak! Ancak aykırı olaraktan, evet!
Yoksa çıkmıyor tapınaksız sabahın ufku insanları deli eden hükümlerin üstünden yürüyerek.
Hülyâ’lı ay açιk mücevher, mecnunumun ağzı’da o da burada.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder