çocukluk ilgi alanlarım ile ilgili aklımda kalan şeylerin başında bilimkurgu kitapları, çizgi romanlar ve evdeki ansiklopedilerde bakmaya doyamadığım ve tam anlam veremesem de çocukluk imgemde büyüyen Bosch, Dali, Magritte resimleriydi.
1988 yılında, nisan yayınlarının bastığı ‘bir endülüs köpeği’ senaryosunu 16 yaşında nasıl heyecanla aldığımı hala hatırlarım. üstünden geçen tankların, kör pusulaların hafızamıza taze olduğu günlerdi ve politik alan bir tercihten çok etik bir zorunluluk olarak kendini bizlere dayatmıştı, tüm sızılarıyla… zaman, bu her şeye rağmen akıp durur. ödenen bedeller, yeni düşünceler, yoğun okumalarla geçen bir dönem… althusser DİY’inin belirğin etkisi, başta Benjamin olmak üzere Franfurt okulu okumaları, deneysel sinema tanışıklıkları, senfonik rock: Can, Camel, Rennaisance, King Crimson, Gentle Giant, Poe, hiphop, Baskan kurgubilim dizisi, Mavi Kadife, Brazil, The Wall…
yıl 1994, o dönem hala içinde olduğumuz sol kültür-sanat alanında yeni sesleri, fikirleri zorlayan başını çektiğimiz bir fanzin-dergi denemesi: paylaşım… fraksiyonel tartışmalar, otoriterlikten kurtulamamış bazı yaklaşımlar ve yarım kalmış bir proje. bu dönem artık metalcilerden, punklara, junklerden kavramsal sanata, başta İstanbul olmak üzere Anadolu’ya da yansıyan ‘gerçek’ bir yer altı kuşağı büyüyordu. bizde o kuşağın bir parçasında ucunda yeraldık, sanırım…
(zamanda yolculuk: 9o’s:…cafe kantin-gençlik çaylar, Kadıköy sound, savaşa hayır, sokak, Güneş gazetesi, demo, tinto brass, posta kutuları, Neva, gece-melek ve bizim çocuklar, gemiler klibi ve asit Orhan, Kentfm-kaybedenler kulübü, radyoaktif-izmir, Kanat Güner, Sibel Torunoğlu, Şizofrengi, Ciguli, Stüdyo İmge, yavuz Çetin, Nisan yayınları, Şehriban Çoşkunfırat, ucuz roman, Bristol, Trip- Gökhan Kırdar, ve sinema, Gazi mahallesi- ayaklanma, Express, Grunge, Amerikan Sapığı, alt-üst Kemancı, acil bar-izmir, yüksel caddesi, SSK hanı, Akmar pasajı, 12 maymun, Sibel Yalçın, Nostromo-Atılgan bilimkurgu dergileri, 1 şehit olarak Cobain, world wide web, ‘peynir’, cemali, umay, küçük İskender, paranoid android, SKD, morötesi requem, bostancı balıkçı barınakları, İTÜ bahçesi, Ağır Roman, genç sanat, grup sex, Halil Turhanlı, S2K, karga Salih, hardcore, EZLN…)
yeniden uzun okuma-düşünce –yazma seansları, kendine yakın-ruhunla bağlaşık kişisel bir dünya görüşü oturtma çabaları. bu uğraşların sonunda dönemim önemli kuramsal dergilerinden Sinemasal’a (1998) gönderdiğim uzun polemik metni, içine kapandığım düşünce evrenine ait önemli ipuçları taşır. metin beat kuşağı, 68 mirası, sürrealizm, cyberpunk ile birleşmiş sanat-eylemi anlayışını gösterir.
bu metnin yazıldığı dönem boyunca süren yaklaşık 3 yıl, sol kültürden gelmiş ama aktif değil pasif akitivistlik yapmak ama aktif entelektüel faaliyete devam etmek isteyen dostlar arasında oluşmuş bir tartışma grubu ile geçer. uzun toplantılar, rakı masaları, karşılıklı sunum metinleri, tek sayfalık broşür-fanzinler, sonu bulmaz tartışmalar. asıl alan eleştiri-kültür-sanat alanı olarak belirlenmiştir, ama avangard eğilim ile geleneksel eğilim çatışması aşılamaz. bunun sonucu olarak sürece damgasını vuracak belirlenen isi 1871 adlı dergi projesi bir türlü hayata geçmez. Hem de oldukça kuramsal ilk sayısı hazır, 2. sayısı neredeyse hazırlanırken tartışma büyür, dükkan kapatılır.
avangard ile gündelik hayata müdahale edebilen bir instiyatif hayalimiz geçen 1871 tartışma grubu ve biten bir yüzyılla yarım kalmıştı. bilimkurgunun sokağa inmiş hali olarak cyberpunk’a artan ilgi beni umutlandırıyordu. 90’lı yıllarda yaptığım Baudrillard, Jameson, G.J. Ballard, Kellner okumaları bu inancımı güçlendirmişti. özellikle 90’ların ortasında ülkemiz için bir bilimkurgu rönesansı yaşanıyordu. başını 6:45, sarmal, kavram yayınlarının çektiği ve işin içine metis, iletişim gibi majör yayınevlerini bile kapsayan bir dalga. ve bu dalganın okuru olan anti-militarist, yeşil, feminist, avangard ve otonomist anlayışlarla ilgili genç okur.
yıl 2000…
(devam edecek)
Rafet Arslan
2 Nisan 2010-Üsküdar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder