…Chirico, mimarinin en dikkat çeken öncülerinden biri olarak kalacaktır. Chirico zaman ve mekan arasındaki noksanlıklar ve mevcudiyetler sorunlarıyla pençeleşmiştir.
İlk kez görüldüğü anda bilinçli olarak ayırt edilmemiş nesnenin, ilkini izleyen görülmeleri sırasındaki noksanlığın, onun hakkında tanımlanamaz bir izlenime yol açtığı bilinmektedir: Nesnenin noksanlığı, zamanın içinde bir doğrulma yoluyla duyulara dayalı bir mevcudiyet kazanır. Biraz açarsak: Genellikle tanımsız kaldığı halde, izlenim niteliği yine de, elde edilmemiş nesnenin doğasına ve görenin ona atfettiği öneme göre değişiklik gösterir ve bu da, dingin bir neşeden dehşet kadar gidilebilecek türden bir değişikliktir (belirli bir durumda ruh halinin iletim aracının bellek olması bizi fazlaca ilgilendirmiyor. Bu örneği sadece uygun olduğu için seçtim).
Chirco’nun resminde (kemerlere ilgi duyduğu periyotta) boş bir mekan, oldukça dolu zaman yaratır. Buna benzer şeyler ortaya koyacak ve yığınlarca insan üzerinde etki bırakacak mimarlar için ayırdığımız geleceği gözünde canlandırmak kolaydır. Biz bu gün, bu türden maketleri müze olduğu iddia edilen yerlere tıkayan bir yüzyıla itaatsizlik göstermekten başka bir şey yapamayız. Concorde Meydanı’nı ve oradaki Dikilitaşı serbestçe kullanma hakkı verecek kadar uzun boylu değilse de, ilgili mercilerin şehrin bir çok kapısını ‘süsleyen’ bu bahçelerin düzenlenmesini Chirico’ya bırakabilirlerdi…
Ivan Chtghelov/Yeni Kentçilik İçin Reçete
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder