Otomoatic Text

Perşembe
İnsanları kandıran yıldızlar otomatik olamayacak kadar mantıklıydı
Tevriye
Kara ruhu serildi taş yere
P
Kendini teslim edemedi
T
Hıncın sessizliğiyle boğuldu
P
Yılların tortusu birikmiş bacak arasında
T
Yıldız gözleriyle çizdi rengi
P
Soluktu,
Silik, tebeşir gibi
T
Kara enginar katmanlarına bürünüyor
P
Bırakmaz peşimi sancır
T
Mirasının paslı yetmezliğinde çürümek
P
Leopar pençesinde
T
Paranın soluksuz beynini görmek için
P
Saçaklarda sızan imgede
T
Damarını kesti beklentisi yaranın
P
Püskürtüyor arzuyu çelişik
T
Elinin patiska nasırını öptü
P
Yarılmıştır, beyni açılmıştır, kavruk kıştır, tedirgin