2 aylık şiir dergisi Yasak Meyve’nin son sayısında (kasım-aralık) geçtiğimiz aylarda bir anma toplantısında yaşanan tatsız olaylar ile ilgili metinler yer aldı. Fakat nedense bu metinler tek tarafın sözüne yer veren, diğer tarafı peşinen yok sayan bir
muhtevada olmasını, en az olay kadar üzücü bulduk. Biz bu anmada değildik, kim haklı-haksız tarafında değiliz; çünkü taraf değiliz ve tutulacak tarafı olmayan, nereden tutsan elinde kalan durumlara dahil değiliz.
Ama, her şeye rağmen sadece İskender’e yüklenip ve içerisinde realist şiirin 2 geleneksel ismine sayfalarca yer veren bir yasak meyve, nasıl cennetten kovulacaktır(ki önemli bir liberter yayında da görev almış, belli bir duruşu olan editöre sahipken)?
Ki aynı dönemde genç bir spor yazarı köşesinde İskender’in bir şiirinden alıntı yapması sonucu ‘ipne’ ilan edilmişken. Gerçeklik terörünün her alanda, hepimizi kuşattığı bir dünyada, sistem-dünya-toplum ile değil, insanların bir birleriyle mücadele etmesinin savunusu olamaz.
Ve, Türk toplumcu-gerçekçi şiirinin ödevi İskender’i her fırsatta itip-kakmaya mı çalışmaktır? Toplumcu değil toplum düşmanı, gerçekçi değil Gerçeküstücü olunmadır!
S.E.T
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder