3 yıl önce birleşik-kollektif bir sanat eylemi için ‘mutant sanat manifestosu’nu yayınlamıştık. Aynı sürecin sonucu olarak önce Sürrealist Eylem Türkiye doğdu ve 2009 da bir ortak duruş olarak Şebeke.
Şiirin kapalı kapılar, entel sofralar, masabaşı devrimlerinden ve her şeyden önce kağıt üstünden kurtulması, hayata dönmesi, sokağa inmesini savunduk. Bizim için yaratı eyleminin özü şiirdir ve kuramsal bir durum ötesinde aynı zamanda bizim dünyaya bakışımızla, her şeyimizle ilgilidir. Çünkü biz, şiirin hakimiyetinde, şiir gibi bir hayat için bu dünyayla/toplumla mücadele ediyoruz.
Şiir sadece kağıt üzerinde dizeler değildir, bir tuvalde, bir fotoğrafta ya da bir graffiti’deki şiiri görmek, açığa çıkarmak gereklidir. Bu açıdan Sürrealist Eylem’in sokağın sanat eylemine hayata döken Aktif Kollektif içinde olması şaşırtıcı değildir. Ya da Şebeke de 17 yaşındaki Wide ile Nurhak’ın yan yana basılması.
Erekte Şiir Hareketi, şiirin sokak ile dansında ileri bir karakol olma uğraşıdır. Şiir şişeler içinde şehrin sokaklarında seyre çıkmış, markör ya da sprey boya ile direkt duvara yazılmış, sticker ve afişlerde kolajla-action paint ile birleşmiş, şiir somutlaşmıştır.
Bu çabalara verilmiş ciddi bir teorik destekte Şenol Erdoğan’ın manifestosal makalesi ‘yeni şehir, yeni sanat ve şiir’dir(bkz: Underground Poetix 4). Bu metin sokağın sanatı ile yeni şiirin bir ve aynı şey olduğunun altını kalınca çizen ve meselenin teorik yapısını boşluk bırakmadan dolduran bir muhtevadadır.
Yükselen Dalga Yükseliyor
Harlem takımı ya da Dinar Bandosu, üşenmeyelim sayalım;
İzmir de yeni şiirin 3 kare ası: Amokachi ilerde hep yalnızdı, Maocu sex ve hayrat başında bir pesimist ile Aras keser; yeni şiirin dil sihirbazı, imge çapkını… Gelenek ile bağı olan ama yeni şiiri üreten yaratıcı bir şair olarak Onur Akyıl; basmane enternasyonel, saray sineması ve bir poker masasında alınan karar ile… Naif duyarlılığı, keskin zekası ve güçlü imgesi ile Zozan Gemilerördü. Sonuna dek liberter ve erosun diliyle.
Durun bitmedi: lirik şiiriyle Ozan Durmaz, yazarak büyüyen Öykü Tk, hayta Özgür Asan, eşit ve Ş’deki çalışmalarıyla yeni şiire yeni alanlar açan Denge Esentürk, şiir yazdığı gibi şablon da sıkan Hande Çıvgın…
Ankara, başkent göbeğinde elleri beline yakın ince uzun, tatlı bir cadı, yeni şiirin büyücüsü Amelis. Özgürlük sevdası hiçbir hücreye sığmayacak Baran.
Eskişehir de ve global yollarda Giz, Kan-dil şiir fanzinin yaratıcısı Harun Atak, şimdiden uzun yol almış Şakir Özüdoğru, Emre Cengiz ve Nur İpek Önder.
Bursa’dan rap ritmiyle seslenen Murat Pakten ve Hande Asi. Çanakkale den ses veren Mustafa Işık.
Tarih ve tine yakınlığıyla Şenol Erdoğan, ışıldayan şiiriyle Selçuk Gürkan, Beat nefesi Hakan C. Arslan. Kadıköy den rap’leyen, dilim dilim dilleyen Ayşegül. İlk kitabı ile ana akımın kabul etmek zorunda kaldığı yeni şiirin ilk temsilcisi olarak Kaan Koç. 17’lik güzel insan Nurhak Kaya ve 15’lik Büşra Kurtar.Yorulmak bilmeyen savaşçı Emre Varışlı. Umut Taylan, Emre Sert, Ömer Akay, Fantom, Alper T. İnce, Köledoyuran… (otomatik yazıyorum şu an anmayı unuttuğum ‘sıkı şiir’ler affetsin)
Gözlerinizi kapatın, kulaklarınızın uğultusuna şaşmayın!
Yeni dalga sokaklardan; kaldırım taşlarından, izbe barlardan Alsancak Adasının çimlerinden, Porsuk’un güzel gözlü kızlarından, Çanakkale saat kulesi meydanından, Bayrampaşa da bir doğrultmacının dükkanındaki rap müzikten, fanzinlerden, Cins’in graffitisinden patlıyor.
Foça’ya otostopla, Eskişehir’e trenle geçenler. Sırt çantasına hayat sıkıştıranlar, sarhoş kafayı işkenbeci de açanlar, bilimkurgu okuyanlar, dub ve mohikansız punklar, sabahlayanlar, ayakta sevişenler; yeni şairler, dikkat!
Sular yükseliyor, yeni dalga büyüyor.
Sürrealist Eylem Türkiye
