Bir cümle cesedinin üzerinden atlayarak geçen gri saçlı, yılan çerçeveli gözlük takmış kızın karasızlığı geceye karışıyor.Kendisi bir kalemin metresi ama ölü cümlelerden korkuyor. Acı, şiddet, baskı cümlelerine sızmasın istiyor. Portakal renkli şemsiyesinin ucundan çıkarttığı bıçak ile beğenmediği cümleleri ölüme mahkum ediyor.
Oysa ben; Tavşan Yılının ejder mevsiminde cümle katletmemesi için onu defalarca uyarmıştım. Cinayetlerinin yarattığı ruhsal titreşimleri hisseden ardıç kuşları, kara haberleri bir bir medyum kulaklara fısıldıyor. Medyumların uyarısıyla harekete geçen düş bekçileri, kara cüppeleri içinde kalemin metresi kızı yakalamaya gidiyorlar.Yaklaşan tehlikeyi sezen kız, hazin öyküler yazmak yerine Bordo Kente kaçmayı seçiyor. Düş bekçileri gri saçlı kızın şatosuna geldiklerinde sadece bahçede kuş tüyleri buluyorlar ve de odaları doldurmuş cümle cesetlerini.
Şimdi Bordo Kenti saran sisin içinde, her gece düşüne çağırdığı Rimbaud’un hayaletiyle kavga ediyor yılan çerçeveli gözlük takan kız. Yalnızlığı hazin tek bir öykü yazana dek sürecek, sürecek; hiç bitmeyecek…Hala kalemin, kaleminin metresi…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder