Ekonomi -yaşamın üzerinde hayatta kalmanın tahakküm altına alınması- tüm diğer tahakküm biçimlerinin sürdürülmesi için esastır. Kıtlık tehdidi olmadan, insanları gündelik çalışma ve maaş rutinine itaat etmeye mecbur etmek zor olurdu. Bizler ekonomikleştirilmiş bir dünyada doğduk. Mülkiyetin sosyal kurumu kıtlığı gündelik bir tehdit haline getirdi. İster özel isterse komünal olsun mülkiyet, birinin istediği veya ihtiyaç duyduğu şeyi basitçe almak yerine, genel olarak sadece ekonomik değişim biçiminde kabul edilmiş olan bir izin istemesinin beklendiği bir durumu yaratarak bireyi dünyadan uzaklaştırır. Bu şekilde, yoksulluğun farklı seviyeleri zengin için de dâhil herkes için garanti edilmiş olur, çünkü sosyal mülkiyet kuralı altında birinin sahip olmaya müsaade edilmediği şey birinin sahip olmaya müsaade edildiği şeyin ötesine geçer. Yaşam üzerinde hayatta kalmanın tahakkümü sürdürülür.
Yaşamlarımızı kendi kendimize yaratma arzusunda olan bizler, toplumun sürdürülebilirliği için esas olan bu tahakkümün saldırmamız ve yıkmamız gereken bir düşman olduğunun farkındayız. Bu anlayışla, hırsızlık ve ev işgaline asi bir yaşam projesinin bir parçası olarak önem verilebilir. Refah programları, hayırsever yemeklerini yemek, çöplerden yemek ve dilenmek düzenli bir iş olmadan hayatta kalmamıza yardımcı olabilir, ama onlar ekonomiye hiçbir şekilde saldıramaz; aksine ekonominin içinde yer alırlar. Hırsızlık ve işgal etmek de hayatta kalma taktikleridirler. “Yuva hakkını” veya işgal evlerini yasallaştırmayı talep eden işgalciler, “işlerini” diğer işçiler gibi kıymetsiz eşyalarını biriktirmek için yürüten hırsızlar -bu insanların ekonomiyi yok etmek gibi bir niyetleri yoktur.- onlar sadece malların adilce dağıtılmasını isterler. Fakat asi bir yaşamın parçası olarak işgal eden ve hırsızlık yapanlar bunu ekonomik mülkiyetin mantığını hiçe sayarak yaparlar. Kendi yaratmadıkları bir dünyanın taleplerine baş eğerek selamlamayı veya bu mantık tarafından dayatılmış kıtlığı kabul etmeyi reddeden, bu gibi asiler, imkân olduğunda herhangi birinden izin almadan arzu ettiklerini alırlar. Toplumun ekonomik kuralına meydan okuyarak, kendi dünyamızın bolluğunu geri alırız -ve bu bir ayaklanma eylemidir. Sosyal kontrolü sürdürmek için, bireylerin yaşamları çalındı. Biz de çalınan yaşamlarımız yerine, ekonomik olarak hayatta kalmayı, çalışmanın ve maaşın sıkıcı var oluşunu elde ettik. Yaşamlarımızı ne geri alabiliriz ne de onlardan dilenebiliriz. Sadece geri çaldığımızda kendimizin olacaktır – ve bu izin almadan istediğimiz ne varsa almak anlamına gelir.
Willfull Disobedience #2. sayıdan
kaynak: ecotopiannetwork
...........................................................................
steal back your life
Economy -- the domination of survival over life -- is essential for the maintenance of all other forms of domination. Without the threat of scarcity, it would be difficult to coerce people into obedience to the daily routine of work and pay. We were born into an economized world. The social institution of property has made scarcity a daily threat. Property, whether private or communal, seperates the individual from the world, creating a situation in which, rather than simply taking what one wants or needs, one is supposed to ask permission, a permission generally only granted in the form of economic exchange. In this way, different levels of poverty are guaranteed to everyone, even the rich, because under the rule of social property what one is not permitted to have far exceeds what one is permitted to have. The domination of survival over life is maintained.
Those of us who desire to create our lives as our own recognize that this domination, so essential to the maintainence of society, is an enemy we must attack and destroy. With this understanding, theft and squatting can take on significance as part of an insurgent life project. Welfare scamming, eating at charity feeds, dumpster diving and begging may allow one to survive without a regular job, but they do not in any way attack the economy; they are within the economy. Theft and squatting are also often merely survival tactics. Squatters who demand the "right to a home" or try to legalize their squats, thieves who work their "jobs" like any other worker, only in order to accumulate more worthless commodities -- these people have no interest in destroying the economy...they merely want a fair share of its goods. But those who squat and steal as part of an insurgeent life, do so in defiance of the logic of economic property. Refusing to accept the scarcity imposed by this logic or to bow to the demands of a world they did not create, such insurgents take what they desire without asking anyone's permission whenever the possibility arises. In this defiance of society's economic rule, one takes back the abundance of the world as one's own -- and this is an act of insurrection. In order to maintain social control, the lives of individuals have to be stolen away. In their place, we received economic survival, the tedious existence of work and pay. We cannot buy our lives back, nor can we beg them back. Our lives will only be our own when we steal them back -- and that means taking what we want without asking permission.
-- from Willfull Disobedience #2
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder