RUHUN SOKAK GÜRÜLTÜSÜ DÜŞ RİTMİNDE

THE DIN OF STREET SPIRIT SOUNDS IN THE RYTHME OF DREAMS

13 Kasım 2008 Perşembe

Poetik Terörizm


POETİK TERÖRİZM
HAKİM BEY
çvr: imam mayıs

Acayip danslar etmek gece boyu açık bilgisayar bankacılığı lobilerinde. Yetkisiz havai fişek gösterileri. Devlet Parkları’na yayılmış tuhaf yabancı yapıntılar olarak toprak-sanatı, yeryüzü-eserleri. Evlere kanunsuz olarak girin ama hırsızlık yapmak yerine Şiirsel Terörist nesneler bırakın. Birilerini kaçırın ve onları mutlu edin. Rastgele birilerini seçin ve onları muazzam, faydasız ve hayretler içinde bırakan bir kısmete konduklarına ikna edin – örneğin Antarktika’da 5 hektar arazi ya da kocamış bir sirk fili ya da Bombay’da bir yetimhane ya da bir simya elyazmaları koleksiyonu. Daha sonra bir anlığına da olsa sıra dışı bir şeye inandıklarını fark edeceklerdir ve belki bunun sonucu olarak daha yoğun bir varoluş halinin peşine düşeceklerdir.
Bir ilham ya da bilhassa tatminkâr bir cinsel deneyim yaşadığınız yerlere (kamusal olsun özel olsun) pirinçten anı tabelaları çakın.
Bir alamet peşinde anadan üryan kalın.
Okulunuzda ya da işyerinizde tembellik ve manevi güzellik ihtiyacınızın karşılanmadığı iddiasıyla grev örgütleyin.
Grafitti sanatı, çirkin metrolara ve kımıltısız kamusal anıtlara bir zarafet ödünç verdi – Şiirsel Terörizm sanatı da pekâlâ kamusal alanlarda tatbik edilebilir: adliye lavabolarına çiziktirilen şiirler, parklarda ve lokantalarda terk edilen küçük fetişler, park edilmiş arabaların cam silecekleri altına sıkıştırılmış fotokopi sanatı, okul bahçesi duvarlarına yapıştırılmış Büyük Harfli Sloganlar, gelişigüzel ya da belli alıcılara gönderilen imzasız mektuplar (mektup sahtekârlığı), korsan radyo yayınları, ıslak çimento…
Şiirsel Terörizm’in yaratacağı seyirci tepkisi ya da estetik şok en azından terör hissi kadar kuvvetli olmalıdır – yoğun tiksinti, cinsel uyarı, batıl bir huşu, ani sezgisel kırılma, dadaesk endişe – Şiirsel Terörizm ister tek bir insana ister birden fazlasına yönelik olsun, ister imzalı ister imzasız olsun sanatçının kendisinden başka birinin hayatını değiştirmiyorsa çuvallamıştır.
Şiirsel Terörizm sahnesi, oturma yerleri, biletleri ve duvarları olmayan bir Vahşet Tiyatrosu’nda sahnelenen bir oyundur. Bir işe yarar olması için Şiirsel Terörizm’in tüm basmakalıp sanat tüketimi biçimlerinden (galeriler, yayınlar, medya) kategorik olarak ayrılmış olması gerek. Artık sokak tiyatrosunun gerilla Sitüasyonist taktikleri bile çok iyi biliniyor ve bekleniyor olabilir.
Yalnızca karşılıklı tatmin amacı gütmeyip taammüden güzel bir hayatın bilinçli bir eylemi olan zarif bir baştan çıkarma Şiirsel Terörizm’in nihai noktası olabilir. Şiirsel Terörist, para değil DEĞİŞİM peşinde olan bir güven madrabazı gibi davranır.
Şiirsel Terörizm’i diğer sanatçılar için yapmayın, yaptığınızın (bir süreliğine de olsa) sanat olduğunun bile farkına varmayacak insanlar için yapın. Tanımlanabilir sanat kategorilerinden sakının, politikadan sakının, tartışmak üzere etrafta dolanmayın, duygusal olmayın; amansız olun, risk alın, yalnızca tahrif edilmesi gerekeni kırıp dökün, çocukların ömürleri boyu unutmayacağı bir şey yapın – ancak Şiirsel Terörizm İlham Perisi size hâkim olmadığı sürece doğaçlama takılmayın.
Giyinip kuşanın. Sahte bir ad bırakın. Efsanevi olun. En iyi Şiirsel Terörizm yasaya karşı yapılandır ama yakalanmayın. Suç olarak sanat; sanat olarak suç
BU YAZIKADIKÖY UNDEGROUND POETIX’IN 2.SAYISINDAN ALINTILANMIŞTIR

Hiç yorum yok: