Zaman ardına bir daha bakmamacasına bizleri terkediyor. İnsan-denilen tür için zaman azalırken, bizi almaya hiçbir yıldız gemisi gelmezken; yeni çağın mutantları yıkıntılar arasından tedirgince beliriyor.
Yıkım gün gün büyürken, yalana bulanmış 'gerçekliğinize' küfredeceğiz, küfredeceğiz; küfredeceğiz...
Ruhumuzun sokak gürültüleri yıkımın ardından mutant çığlıklar olarak salınıcak kozmosta; hiçliğin kara aynasında.
Ve biz küfredeceğiz varlığınıza; hiçlik adına..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder